دو هفته قبل، پستی با عنوان درخت اسرار آمیز . » منتشر کردم که پیرامون عکسی سخن می‌گفت. نظرات مختلفی را بیان کردید و حال به نظرم زمان نشان دادن حقیقت پس این موضوع رسید. حقیقتی که امروز ما با آن دست به گریبانیم. این که ما چشمانمان را به راحتی نسبت به حقایق زندگیمان می‌بندیم، بسیاری از اشتباهات را به راحتی می‌پذیریم و به هر شکلی هست می‌خواهیم: زنده بمانیم.
عکس پست قبلی، در یک ظهر آفتابی و پرنور گرفته شد و به بیننده اجازه‌ی دیدن تنه‌ی درخت که در سایه بود را نمی‌داد. اما همین که صبر کردم و دوباره به همان صحنه نگاه کردم تصویر متفاوتی دیدم. اما اگر همان تصویر اول را می‌دیدم و به سوال در ذهنم که تنه‌ی درخت سمت چپ کجاست؟ » به راحتی برچسب سحرآمیز بودن و معجزه می‌دادم و زحمت بازگشتن و صبر کردن را نمی‌پذیرفتم، امروز حقیقت موضوع را نمی‌فهمیدم و هر چیزی که با نگاه اول می‌دیدم را به شکلی توجیه می‌کردم و می‌پذیرفتم.
در علوم سیستم‌ها چیزی به اسم استراتژی مدیریتی قورباغه پخته وجود دارد که می‌گوید:
فرانسوی ها، در الگوی غذائی خود، برای طبخ قورباغه، روش متفاوتی دارند، آنها قورباغه را کباب نمی کنند، بلکه آن را در دیگ مملو از آب سرد قرار داده و آن دیگ را روی آتش قرار می دهند. قورباغه، موجودی دو زیست و خونسرد است و بدن آن روشی متفاوت برای گرم کردن خود ندارد. اگر شما یک قورباغه را داخل ظرفی از آب جوش بیندازید، قورباغه بلافاصله تلاش می کند تا از داخل آن به بیرون بجهد. اما اگر قورباغه را داخل ظرف آبی با حرارت معمولی بیندازید، وی در آن باقی می ماند. حال اگر ظرف آب را برروی شعله بگذارید و بتدریج دمای آب را افزایش دهید، اتفاق بسیار جالبی رخ می دهد. زمانی که درجه حرارت آب تا حدود ۳۰ درجه سانتیگراد بالا می رود، قورباغه هیچ عملی انجام نمی دهد. در واقع تمامی نشانه ها دال بر این است که او از وضعیت خود راضی است. با افزایش تدریجی درجه حرارت، قورباغه سست تر و سست تر می شود تا آنجا که دیگر قادر به بیرون آمدن از ظرف نمی باشد. علی رغم اینکه هیچ مانعی برای خروج از ظرف وجود ندارد، قورباغه در همانجا می ماند تا در نهایت بپزد و بمیرد.
اگر زندگی شما هم گرفتار چنین استراتژی‌ای شده، آگاه باشید که دیر یا زود محکوم به مرگ هستید ولی اگر زندگیتان را با کشف حقایق می‌گذرانید، می‌دانید که در دیگ هستید یا نه . پس هر چه زودتر بجهید و از دیگ خارج شوید.
درباره این سایت